Bu yazıda Kerem’e
uyku eğitimine başladığım ilk gece adım adım neler yaptığımdan ve Kerem’in
verdiği tepkilerden bahsetmek istiyorum. Sanırım en merak edilen yazı bu
olmalı. Uyku Eğitimi yazı dizime buradaki linkten ulaşabilirsiniz.
31 Ekim 2016
Pazartesi akşamı 18.30’da akşam yemeği sofrasından kalktık ve her akşamki gibi
salonda oyun oynadık. Birkaç gündür zaten her fırsatta Kerem’e Pazartesi akşamı
uyku eğitimine başlayacağımızı, artık kocaman olduğunu ve yatağında kendi
kendine uyuyacağını anlatıyordum ama o akşam da gerek yemek sırasında gerek
oyun oynarken hep yatağında uyuyacağını, bu akşam kucağa alınmayacağını
anlattım. Saat 19.30 gibi, 15dk sonra banyo zamanı olduğunu ve banyodan sonra
uyku vakti olduğunu hatırlattım. 19.45'te banyo yaptırdıktan sonra alt
değiştirme ünitesinde sırasıyla kuruladım, altını bezledim, kremleyip masaj
yaptım, pijamalarını giydirdim, çoraplarını giydirdim ve alıp emzirdim. Eskiden
banyo sonrası onu yatağının içine koyardım ve orda giydirirdim. Bu sefer
yatağının içine koymamaya dikkat ettim, herşeyi alt değiştirme ünitesinde
yaptım. Yerde de yapabilirdim, belki ilerleyen günlerde yere transfer oluruz.
Eskiden
emzirirken uyuttuğum için ışıkları kapatırdım. Bu sefer ışıkları biraz kıstım
ama kapatmadım, ve 10dk’da iki memeyi emzirdim. Emzirmeye başladığımda saat
20.00’dı. Çok uzatmadım, zaten Kerem de sütü boşaltınca bıraktı memeyi. Biraz
uykusunun geldiğini görebiliyordum, gözleri kayıyordu ama uyumamıştı. Emzirme
bittikten sonra yatağına koydum. Yatağına bir kere koyduktan sonra sabaha kadar
bir daha çıkmaması gerekiyor. Yatağa koyunca ayıldı tabi. Bir kitap seçtim. Kerem
de yatağa koyduktan sonra tabiki hemen korkuluklara tutunup ayağa kalktı. 5 dk
kadar kitap okudum, Kerem de resimlerine baktı ve uzanıp kitabı tutup yemeye
çalıştı ama vermedim tabi. Sadece dokunmasına izin veriyorum, çünkü kitap
yenmez! Umarım öğrenecek. Yatma öncesi aktivite olarak ben kitap okumayı tercih
ediyorum, ama ninni/şarkı da söyleyebilirsiniz veya tavana ışık yansıtan
makinaları kullanabilirsiniz. Önemli olan bu aktiviteyi çok uzatmamak lazım, 5
-10dk maksimum.
Kitabı yatağının
yanına çektiğim bir tabureden okudum. Kerem bu süre boyunca korkuluklara
tutunarak hep ayakta durdu.
Kitap bitince “artık
yatıyoruz, yatma vakti” dedim öptüm ve “iyi geceler, iyi uykular” dedim,
kalktım perdeyi çektim, 20:15'te ışıkları kapattım ve sandalyeye geri
oturdum.
Bir önceki
teorik yazıda anlattığım gibi yatağın içine müdahale etmedim. Göz teması da
kurmadım, kafamı önüme eğdim. Kerem ayakta durmaya devam etti. Kerem ışıkları
kapayınca tabiki önce çok şaşırdı. Kitap okurken çok mutluydu ve bu mutluluğu
1-2dk sürdü, sonra söylenmeye başladı. Söylenmeleri gittikçe ağlamaya döndü ve
baya baya hiç susmadan belki 30 belki 40dk ağladı ve hiç oturmadı hep
ayaktaydı.
Baya baya
katıla katıla, burnunu içini çeke çeke ağladı. Her an vazgeçebilirdim, ama
kendime hep, kucağımda da ağladığını, onu terk etmediğimi, yanında olduğumu,
sadece itiraz ettiği için ağladığını hatırlattım. Bu telkinlerle o çığlıklara
dayandım sanırım. 40dk geçtikten sonra ağlamasında hiçbir azalma olmayınca, ve
oturacak gibi de durmayınca, birşeyler yapmaya karar verdim. En azından
oturması gerektiğini göstermem gerekiyordu, ve gösterdim, oturttum. Tabi ki
çığlık kıyamet daha çok itiraz etti ve tekrar kalktı. Ben de fena olmaya
başladığım için Kerem’e sıkı sıkı sarıldım. Sandalyedeyim hala, ama kollarımla
içeriye uzandım, o da bana sarıldı. Sanki kucağımda, tek fark ayakları yatağa
basıyor. Bu durum benim içimi biraz olsun rahatlattı, kollarımdaydı, bebeğime
kötü bir şey yapmıyordum. Kerem de rahatlamış olacak ki bana sarılınca ağlaması
kesildi. İçini çekiyordu ama çığlıklar bitti. İlk defa ağlamasına ara vermişti.
Sonra kollarımdan çıkıp tekrar ağlamaya başladı, oturdu kalktı, yatağın içinde
tutuna tutuna sıraladı ve bu belki 10 belki 20 kere tekrarlandı. Ben sarıldım
sustu, sonra gene oturdu gene kalktı. Nerdeyse 1 saat olmuştu ve Kerem hala
yatağa hiç yatmamıştı. Bir daha müdahale etmeye karar verdim ve Tracy Hogg’n
tarif ettiği gibi elimi bacaklarının arasından geçirip yüz üstü yumuşakça
yatırdım. Tabiki itiraz etti ama çok yorulmuştu hemen kalkamadı. Bu sırada son
sürat sırtını sıvazlıyordum. Bir süre sonra oturdu, ama artık ayağa pek
kalkmıyordu. Son birkez daha müdahale ettim gene yatırdım, ve biraz sertçe,
hafif ağırlığımı hissettirerek sırtını sıvazladım. Omuzlarına masaj yaptım, ve
işe yaradı. Masajla sustu ve hem yorgunluktan hem ağlamaktan sesi kesildi. 5dk
içinde de uyumuştu. Uyuduğunu anladığımda elimi çekmedim, masajı gittikçe
hafiflettim ve en son sadece elimi sırtında tutmaya devam ettim. Yavaşça
baskıyı azaltarak yaptım bunu. Ve en son tamamen elimi çektim.
Odadan
çıktığımda saat 21:25’ti. Toplamda 1 saat 10dk ağlamıştı. Ama başarmıştım. Kendime
inanamıyordum, yatağında kucağa almadan uyumuştu. Efe bile nasıl başardığımı
sordu. O sesleri duyarken salonda çok kötü olmuştu. “Ben yapamazdım” dedi ama
yaptığım şeyi de tabiki takdir etti. Uyku eğitimi vermemi en çok destekleyen
Efe’ydi zaten.
İlk gece çok
uyandı.
22.56 - 23.08
gittiğimde hala yatıyordu, yeni yeni doğrulmaya başlamıştı. Oturdu. Su içirdim.
Sarıldım. Bir kere yatırdım hemen geri oturdu. Ayağa kalkmaya yeltendi ama
kalkmadı. Öptüm sarıldım, galiba 5dk ağladı. Şşşş yaptım. Anne burada dedim. Bir
daha yatırdım bu sefer yattı ama hala ağlıyordu. Sırtına masaj yaptım 1dk
içinde sustu. Ağlamaktan burnu tıkanmıştı, burnundan zor nefes alıyordu. Ağzı
açık uyudu sanırım.
01.05 - 01.18 Bir
öncekiyle aynı şeyler oldu ve sonunda masajla uyudu.
02.13 - 03.30 Ben
artık fenalaştığım için kalkamadım önden Efe gitti. Baya ağladı, 15dk sonra ben
gittim. Efe yatağa müdahale etmiyoruz diye çocuğa dokunmamış da. Ben gidip
sarılınca rahatladı biraz. Ağlama şekli değişikti, söylenme gibi. Kendini
yatağa attı, kalktı. Çok döndü pozisyon bulamadı ama en son sırt üstü uyudu.
5.09 - 5.15
Yanına Şemşat (bakıcımız) gitti. Gittiğinde yatar pozisyondan kolları üzerinde doğrulmaya
çalışıyormuş ama doğrulamadan kendini geri yatağa bırakmış ve uyumuş. Şemşat’ın
birşey yapmasına gerek kalmamış.
07:00’de ben
kalktım. Kerem hala uyanmamıştı. 10dk bekledim, 07:10’da odasına girdim, hafif
hafif kıpırdanmaya başlamıştı ama daha uyuyordu, perdeleri açtım. Biraz daha
ayıldı, ve hemen oturdu. Kocaman bir Günaydııın dedim ve kucağıma alıp
koltuğuna oturdum ve odasında emzirdim. Biraz hızlı kaldırdım diye mi oldu bilemiyorum,
emdikten sonra dolu dolu bir kustu, üstüm başım battı. Böyle kustuğu 3 kere
olmuştu, bu 4. Ama Kerem sallamadı kustuktan sonra güldü bana kocaman. Demek ki
bana küsmemişti…İlk geceyi biraz zor atlatsak da başarmıştık!
Diğer uyku eğitimi yazılarıma aşağıdaki linklerden ulaşabilirsiniz:
Diğer uyku eğitimi yazılarıma aşağıdaki linklerden ulaşabilirsiniz:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder