27. HAFTA | Hafta Hafta Bebek

Hafta Hafta Bebek'te genel bilgilerdense Kerem'in ne yaşadığını anlatıyorum. 27. hafta içinde Kerem'in ne yaşadığı ve spesifik olarak neler yaptığı ile ilgili kayda değer bilgiler aşağıdaki şekilde;

• Bu haftaya Çeşme'de başladık. Hava çok sıcak, ilk 3 gece gecede 5 kez kalktı. Bodrum'da da benzeri bir durum yaşamıştık. İnşallah alışınca buraya normale dönecek
• Hala günde 3 uyku uyuyor. Sabah 6.30 gibi kalkıyor ve ilk uykusu 1.5 saat sürüyor. Sonrası allah kerim :)
• Günde 1 kere kaka yapıyor ortalamada. Bazen hiç bazen 2 kere.
• Gündüzleri sıcaktan pek emmiyor gibi geliyor bana ama her 3 saatte emzirmeye çalışıyorum.
• Bu hafta 6. Ay aşılarını oldu ama polio (çocuk felci) hariç
• Artık pipisini tutabiliyor :) 
• Kendi kendine oturtmaya çalışıyoruz. İlk günler hemen devriliyordu ama bu haftanın sonuna doğru çok hızlı bir şekilde kendi kendine durmaya başladı. Mama sandalyesinde oturarak pratik yapmanın da bir etkisi olabilir

23 Haziran Perşembe: Kerem bugün tam 6 aylık oldu :) Hava Çeşme'de hiç alışkın olmadığımız kadar çok sıcak. Öğleden sonra sağlık ocağına gittik ve aşılarını oldu. Bir de tartıldı 7840 gr. Rota aşısını sipariş ettim. Başım ağrıdı bugün. Dün ıslak saçla yattım bir de üstüne pervane çarptı sanırım. Aile sağlığından geldikten sonra ilaç alıp yattım... Kerem 19.30da uyudu... bugün banyo yok aşılar yüzünden... ve Efe geldi...sürpriz! O kadar sevindim ki :) arabaya atlamış gelmiş. Akşam Venüs'e inip biraz hava aldık

Kerem'in Çeşme'deki yatak düzeni

24 Haziran Cuma: Sabah kahvaltıdan sonra Efe'yle migrosa ordan da eczaneye rota aşısını almaya gittik. Eve gelip Kerem'e rotayı içirdim. 

24 Haziran Cuma - 3 kuşak bir arada

25 Haziran Cts: Oldukça fazla sivri var. Kerem'i de baya yediler. Öğlen çıktık cibinlik, klima ve buharda sebze pişirici baktık. Cibinliği internetten sipariş etmeye karar verdim ve ettim. Seyyar klima baktık ama almadık ve buhar süzgecini aldık. Yarın ek gıdaya başlıyoruzzz. 48 saat geçtiği için bugün denize soktuk.

26 Haziran Pz: Denize inmedik. Öğlen uykusundan sonra kabak havuç ve tatlı patatesi önüne koyduk. 

26 Haziran Pazar - BLW'de ilk tadımlar; kabak, tatlı patates ve havuç

27 Haziran Pzt: Efe sabah İstanbul'a döndü. 

28 Haziran Salı: Yıldız Burnu'nda öğleden sonra kahvesi içmeye gittik. Efe iş için İzmir'e uçtu. Akşam Atatürk havalimanında canlı bomba patladı. 

 

28 Haziran Salı - Yıldız Burnu'ndan sonra Venüs'te denize gittik

28 Haziran Salı - Yıldız Burnu'ndan sonra Venüs'te denize gittik

29 Haziran Çarşamba: Çeşme'ye yağmur yağdı sabah. Hava çok özlediğimiz şekilde serin!

26. HAFTA | Hafta Hafta Bebek

 

Hafta Hafta Bebek'te genel bilgilerdense Kerem'in ne yaşadığını anlatıyorum. 26. hafta içinde Kerem'in ne yaşadığı ve spesifik olarak neler yaptığı ile ilgili kayda değer bilgiler aşağıdaki şekilde; 

• Günde 3 uyku uyuyor ve genelde 1 kere 1.5 saat 2 kere 45 dk uyuyor
• Sabahları kaka yapıyor, sadece bir gün 4 kere yaptı. Sanırım birşey dokundu
• Bu hafta içinde tamamen denize soktuk. Deniz kenarında da bize sorun çıkarmadı, uykularını güzel uyudu
• Banyo saatini 20'ye çektim çünkü burda perdeler beyaz olduğu ve oda kararmadığı için karanlık olmadan uyuyamıyor. Genel uyku saati 20:45 oldu.
• Hava çok sıcak, bir tshirt veya atletle yatırıyorum, bacakları çıplak, üzerine de belini kapatacak şekilde ince penye bir örtü örtüyorum. Ayakları genelde açıkta bırakıyorum, sabaha doğru örtüyorum çünkü ayakları çok sıcak yanıyor. Kafası da çok terliyor.
• Sabahları 6'da kalkıyor, geceleri de 1 veya 2 kez. Burda düzeni biraz bozuldu haliyle, hem sıcaktan hem değişiklikten.
• Salonda klima çalıştırıyoruz akşamları, oda kapısı açık yatınca, odaya tesir ettiği kadar klimadan faydalanıyoruz ama direkt yattığı odada klima açmıyorum.

16 Haziran Perşembe: Biz bugün dereyolunu keşfe çıktık. Doğal hayatı yakından gördük. Ayaklarını Bitez'de denize soktuk, hatta poposuna kadar sokmayı başardık. ilk defa yüzüstünden sırtüstüne döndü.

 

 

 

 

 

17 Haziran Cuma: Gündoğana Çakıltaşına gittik. Yolda da ebebek'e uğrayıp Kerem'e yunus simit ve bir bluz aldık. Dönüş yolunda uykusu olduğu için biraz ağladı. Keremi tamamen suya soktuk :)

 

18 Haziran Cts: Hava çok sıcak. Klimayı çalıştırıp evde oturup dizi izledik. Denize inecek halimiz yok. Efe'nin mezuniyeti var bugün Sabancı'da :)

19 Haziran Pz: Meltem Beach'e geldik. Kerem'i denize soktuk. Hava o kadar sıcak ki çocuk sevdi suyu, resmen rahatladı. Akşamüstü Melda geldi yoga kampından.

 

20 Haziran Pzt: Yine Meltem'e geldik. Çocukla çok rahat ettik burda, çimenleri var, Kerem'i yere koyabiliyoruz. Rahatça oynuyor. Bugün İpek abla'lar da geldi Meltem'e. Deniz Emre ve Kerem beraber denize girdiler :)

 

 

 

 

 

 

21 Haziran Salı: Sabahtan bavulları toplamaya başladım... o kadar çok eşyamız var ki. İnşallah arabaya sığıcaz. Öğleden sonra yine Meltem'e geldik. Kerem artık suya iyice alıştı. Gülücükler saçıyor. Deniz sonrası çimenlerde baya oturma çalışması ve yoga yaptık :) Kerem çimenle tanıştı... çok eğlendik, akşamüstü 19.30a kadar denizdeydik.

 

22 Haziran Çarş: Çeşme'ye yola çıktık. Araba o kadar dolu ki! Ama herşeyi sığdırmayı başardık... yatağı bile... Almanya'dan Türkiye'ye tatile gelen gurbetçiler gibiydik... Sorunsuz bir yolculuk geçirdik çok şükür. Kerem arabada biraz mızmızlanarak kendi kendine uykuya daldı. O uyanınca mola verdik zira bizim de ihtiyacımız vardı. Söke çıkışında çöp şiş ve ihtiyaç molası. Kerem'i ilk defa mama sandalyesine oturttuk orda, kendine bir de arkadaş edindi Nur Banu :) yola çıktıktan bir süre sonra yine uyudu, havaalanına vardığımızda uyuyordu. Annemle ablamı yolculadım ve arabaya Merih Anne katıldı :) Narlıdere civarında Kerem uyandı, yarım saat oyaladık ama eve çok yaklaştığımız sıralarda biraz arıza çıkardı ağladı, çünkü acıktı. Vee sonunda Çeşme'deyiz!

Çünkü bazı babalar süperdir! | Babalar Günü 2016

 

Bu Efe'nin ilk babalar günü. Ama malesef ki onun yanında değiliz bugün. Ben Kerem'le Bodrum'dayım, Efe iş için yollarda... Onun bana yaşattığı gibi bir annelergünü'nü O'na yaşatamadım bugün... Bu yüzden içim biraz buruk. Ama O'nun babalığının benim ve Kerem için ne kadar mükemmel olduğunu yazabilirim... Belki de O'na hiçbir zaman dile getirmediğim şeyleri, teşekkür etmeyi unuttuklarımı, benim ve Kerem için katlandığı onca zorluğu yazabilirim...
 

Ben Kerem'in altını değiştirmeyi Kerem 3 günlükken Efe'den öğrendim. Ameliyatlıydım, eğilemiyordum ve dahası bez nasıl bağlanır onu bile bilmiyordum. Ben daha baygınken hemşireler göstermiş O'na, bir kere de kapmış, ne annelere ne başkasına bırakmış. Oysaki pilav yapmayı bin kere de göstersem bin kere de unutabiliyor. Herhalde pratik eksikliğinden :) Ama Kerem'in altını usta annelere taş çıkartacak kıvamda bağlıyor.



Kerem ilk 3 haftasında akşamüstleri hep huzursuzdu, bazen nedensiz ağlardı... Ta ki Efe işten gelip onu omzunun üzerine atıp evi tavaf edene kadar. O günlerden beri bizi ayakları yapıp omuzda gezmeyi ve dünyaya babasının omzundan en yükseklerden bakmayı sever. Tabi kucakta gezmeyi de :)



Gecelerce kanguruda üstünde taşıyarak uyuttu Kerem'i. Haftasonları da ben biraz uyuyabileyim diye sabah 7de Kerem'i kapıp salona kaçtı. Dolapta bıraktığım sütlerle besledi yavrusunu. Oyunlar oynadı, zaman geçirdi ve uyuttu.



Kerem'in uyumadığı gecelerde O kalktı uyuttu, ertesi sabah işe gitti yine.

 

Kızlarla çıkıp biraz kafa dağıtmak istediğim akşamlarda Kerem'i tek başına yıkadı, kuruladı, kremledi, giydirdi ve sütünü içirtip uyuttu kucağında. 

 

Bir anne yukarda saydıklarımı yapınca kimse yadırgamaz ama bizim toplumumuzda babalar bunları yapınca takdir görüyorlar. Çünkü bizim kültürümüzde "baba" dediğin böyle şeyler yapmaz, sanki çocuk sadece anne'ye aitmiş gibi.

 

Oysa günümüz babaları artık hayatın müşterek olduğunu biliyor, demek isterdim ama çoğu baba hala eski kafada. Hala bütün yük kadınların omuzunda. Kabul ediyorum, kadınlardaki yük her zaman biraz daha fazla olacak evet, ama bu herşeyin bizler tarafından yapılması gerektiği anlamına gelmiyor.

 

Benim kocam hayatı benle paylaştığı gibi bebeğimizi de benle paylaşıyor. Üstüne düşeni mükemmel şekilde yerine getiriyor. Şimdiye kadar ona teşekkür etmedim çünkü bunu yaparsam, sanki yapması gerektiği birşeyi yaptığı için takdir göreceğini, ve bunun saçma olduğunu düşündüm. Kimse beni emzirdiğim veya Kerem'in altını temizlediğim için takdir etmiyorsa, Efe'ye de yaptıkları için teşekkür etmemeliyim gibi geliyordu.

 

Oysaki hatalı olduğumu şimdi görüyorum. Kötü davranışların yerilmesi gerektiği gibi iyi davranışlar da ödüllendirilmeli. Böyle iyi bir baba olduğu, ve bebeğine en güzel şekilde baktığı için teşekkür edilmeli, takdir edilmeli insan. Takdir edilmeli ki, değer gördüğünü bilsin, anlasın ki karşısındaki onun yaptıklarını görüyor. Evet yaptıklarını takdir görmek için yapmıyor belki de ama, güzel olmaz mı bir "teşekkürler ne güzel yapmışsın" cümlesi duymak... insan mutlu olmaz mı? Birini mutlu etmek bu kadar kolaydır belki de!

 

Ama belki de en önemlisi, takdiri en çok hakettiği noktayı atlıyorumdur. Lohusalık döneminde yaşadığım bütün psikolojik gel gitlerime, umutsuzluğuma, mutsuzluğuma kol kanat gerişine teşekkür etmeliyim belki de. Herkes kaldıramaz, herkes dayanamaz günlerce depresif biriyle yaşamay, hep negatif yüklenmeye...

Ben her umutsuzluğa kapıldığımda umut oldu, destek oldu bana sevgili eşim, kocam, hayat arkadaşım. Olayları hep iyi yanından gösterdi, hallederiz dedi... 2 kişi gittik 3 kişi döndük dedi 😊 Ne kadar şanslı olduğumuzu, sağlıklı ve bir arada olduğumuzu hatırlattı bana... geçecek dedi, zaman dediğin nedir ki, su gibi, akıp gider, bir bakmışsın büyüyecek, bir bakmışsın zaman geçmiş, bir bakmışsın bebeğimiz kocaman adam olmuş. Bugünler geri gelmeyecek kıymetini bilelim... şimdi değil belki ama ilerde diyeceksin iyi ki doğurdum diye...



Evet o zaman değil belki ama şimdi diyorum, iyi ki doğurmuşum Kerem'i, bana ikinci bir hayat arkadaşı oldu minik tosunum, ve şimdiden 6 aylık oldu bile, hiç anlamadım, geriye dönüp baktığımda zaman nasıl geçti anlamadım... keşke ilk aylarda kendi bunalımımdan sıyrılıp onun bebekliğini daha güzel yaşayabilseydim bile diyorum şimdilerde...

Ve Efe'ye teşekkür ediyorum, bu kadar iyi bir baba olduğu için, ve takdir ediyorum çabasını... iyi ki varsın, iyi ki Kerem'in babasısın. Kerem de çok şanslı sana sahip olduğu için.

2 kişi gittik, 3 kişi döndük... iyi ki de öyle olmuş! Seni çok seviyorum!

Beyz!