Hamilelik 7. Hafta | Hamilelik Günlüğü | 8 - 14 Mayıs 2015

8 Mayıs'ta Efe'ler 2 haftalık programdan mezun olup diplomalarını aldılar...

 

Nihayet tatil bitti... Bugün son gün. Eve dönmek için nasıl sabırsızlanıyorum anlatamam... Bir yandan da acayip stresliyim... uçakta 10 saati nasıl geçiricem?! Mide bulantısıyla nasıl başa çıkıcam? Ya bebeğime birşey olursa? Bir an önce eve dönüp kendimi doktora atmak ve bebeğin kalp atışı var mı yok mu duymak istiyorum...

Son günümüzü parkta takılarak geçirdik Efe'yle. Hava da çok güzeldi.

9 mayısta amerikadan döndük ve 11 mayısta işe başladım. Midem sabahları çok kötü, öğlen yemek yiyince biraz iyileşiyorum sonra yine kötüleşiyor. 11 mayısta seni ultrasonda ilk defa gördük. 8mm sin. ve kalbin dakikada 160 atıyor. Kalbini gördük ilk ama duyamadık sesini. Aslı izinde olduğu ve ben kalbini çok duymak istediğim için tek müsaitliği olan doktor Cengizhan bey yaptı kontolümüzü. Ömrümde bu kadar uyuz doktor hiç görmemiştim sanırım... Hiç ama hiç sevmedim adamı, gitmez olaydık. Bu kadar soğuk ve ruhsuz olunabilir mi ya. Adam kalbini bile dinletmedi bize... gereksiz rahatsız ederiz bebeği dedi. Yahu ilk defa çocuğumuz oluyor, bin kere ultrasona giricez zaten bi kalbini dinlemek mi kusur kaldı.


Midem o kadar kötü ki anlatamam... sabahları mide bulantısıyla uyanıyorum, öğle yemeği yiyebiliyorum sonra akşamüstü ve eve geldiğimde iyice kötü oluyor... Bu hafta işten gelince en fazla bir tost yiyip, aşağıdaki şekilde görüldüğü gibi bayıldım uyudum... Daha hiç kusmadım ama başka hiçbir şeye benzemeyen bir bulantı bu. Sabahları başucuma leblebi ve eti form çubuk kraker koyuyorum. Uyanır uyanmaz yataktan kalkmadan ağzıma bir iki tane atıyorum ki kalkabileyim. Bi sabah kalkamadığım için işe bile geç gidebildim, o derece yatağa yapıştırdı beni bu bulantılar.

Acayip sinirlerim bozuk... bu hamilelik böyle geçecekse yandık!